Ayrılık kor dolu tandıra benzer
Ayrılık müebbet hapise benzer
Hırsına güvenme seni terk eder
Allah ısmarladık demeden düşün
Bir an boğulursun gözyaşlarında
Dokuz ay karnında taşıdın beni
Taşırken mutluydun çocuklar gibi
Beni şu Aleme getirdiğin gün
Bu DÜNYA senindi yalanmı? Anne
Her zaman arkadaş oldun benimle
Ben Mustafa Kemal ATATÜRK' cüysem
Ben ki Dünya da en asil milletsem
Fatih'lerden kalan en son nesilsem
Hamurum sulh ile yoğrulmuş benim
BAYRAK ile KUR'AN iki elimde
Kaç gün batımı oldu
Açan çiçekler soldu
Güz tahtına oturdu
Beklemekten yoruldum
Falcılar gelir diyor
Ta yıllar önceydi yemin etmiştim
Meyler âlemine perde çekmiştim
Rabbime sığınıp tövbe demiştim
Tanrı ya sözüm var geri dönemem
Gidişin öldürdü yarınlarımı
Tanrı’nın doğaya armağanıdır
Toprak ananın en has evladıdır
Dağların gelini zümrüt sultandır
Her mevsim bir başka güzel ağaçlar
Sonbahar gelince sanki küserler
Bazen ayaklarım gitmek istemez
Gözlerim etrafa bakmak istemez
Bazen canım evden çıkmak istemez
Ah çekmeyi senden sonra öğrendim
Gözümün yaşıyla tanıştım o gün
Bakışların kıştan kalma çok soğuk
Aramızda hiçbir şeymi kalmadı
Ömür dedik ilk nefeste yıllandık
Aramızda hiçbir şeymi kalmadı
Dün sevginin sıcağında yanarken
Hayata bakarsan gelip geçiyor
Takvimler misali ömür bitiyor
Geride tatlı dil anı kalıyor
O halde kimseyi kırma arkadaş
Ovalar çiçekle gül ile güzel
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!