Nevroz Şiiri - Derya Avşar

Üşüyorum !
Kıştan değil bahardan
Bahardan değil
Yalnızlıktan
Hazan yaprakları döküldü üstüme
Hüzün vurdu yüzüme
Çiseliyor acılar gözümde
Hayat köprüm kırıldı
Karanlık bir boşluğa düştüm
Üsüyorum!
Sahra bir çölün ortasındayım
Yönümü bulamadım
Pusulamı kaybettim
Derin dehlizlerdeyim
Puslu sabahların seherindeyim
Bir ışık yak dostum
Karanlıklar değılsın
Ufkum açılsın
Kawa ateşi yeniden yansın
Newroz coşkuyla kutlansın
Üstüne şiirler örttüğüm
Yanakları soğuktan kızaran
Bahar yüzlü çocuklar
Güneşli günler görsün
Dağların eteğinde gelincik çiçekleri açsın
Ve tüm dillerde barış türküleri söylensin...

#Dipnot; insan akıbetini bilsin; bir varsın, bir yoksun!