Anne sen bir meleksin,
Daldaki çiçeksin,
Mis gibi kokar tenin,
Bırakmasın beni ellerin.
Sensin benim mutluluğum,
Sen başını alıp gidince anladım
İnsanın hasta olmadan da döşeklere düşebileceğini.
Boylu boyunca uzanıp kendi kendine,
Bazen gülümseyip bazen ağlayabileceğini.
Evet, sen başını alıp gidince anladım
Bazı sancılara ilacın çare olmadığını
Kışın soğuk örtüsü
Güldürür yüzümüzü
Zevk verir bizlere
Rüzgarın tatlı türküsü
Kestane pişer ocakta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!