Doğruları anlatsan diyorum,
Yetmez mi endek döndek
Çevirdiğin fırıldaklar
Söylediğin yalanlar...
Kıvır kıvır nereye kadar
Dansözlük de bir yere kadar.
Dilimde sözüm
Nağmeli şarkılarım
Çığırdığım türkülerim
Kekeme "hayır"larım
En güzel "evet"lerimsin....
Sokağımı değil sadece,
tüm şehri getiririm
seninle şiirleşmeye.
Kuşları, çiçekleri
kedileri, köpekleri
bütün doğayı
Tek taraflı ve tek başına,
kendi kendine debelenmek değildir ki aşk.
Yüzmektir yaşamda birlikte kulaç atarak,
uçmaktır kanat kanata ama özgürce.
Yürümektir yan yana el ele, kol kola düşmeden
ve dokunmaktır birbirine, incitmeden sevgiyle.
Ben demiştim, demeyi
ne kadar sevmesem de
sen, bu lafıma delirsen de,
söylüyorum işte yine.
Ben demiştim:
“Aşk yaşanır ve biter”
Bazı aptalları izliyorum birkaç zamandır, görüyorum ki ve benden başkaları da görüyor ki (alemi kör mü sandınız, ya da sizin gibi aptal mı?) en tepeye çıkmak için her türlü numarayı çekiyorlar... Sanıyorlar ki en tepede kalacaklar ölene kadar. Bir aşağı bir yukarı kan tere batmış bir halde koşturup duruyorlar. Yarış var yarış, en tepeye çıkma yarışı… En, en, en olma yarışı.
İşin bence komik olan tarafı, benim bunu fark ettiğimi anladılar anlamasına da (eh aptalların da az akıllı hocaları var canım, feleğin çemberinden geçerken sınıf atladığını sanan takımından, ben kaşar diyorum ya onlara, kendileri hangi sıfatı kullanıyorlar kendileri için acabaaa?) onlarla oynadığımı bilmiyorlar, okudular ve şimdi öğreniyorlar hahaayyyttt!
Sayemde inip çıkıp, bir ileri bir geri uğraşıp duruyorlar. Kulis, komplo teorileri, oradan buradan yandaş toplamaca, gırla gidiyor. Ağamsın paşamsın muhabbetleri…
Sokaktan geçene yapışıp, ahbap gel şurada şöyle bir durum var bu basitliğe ortak ol, uzat sen de elini tutuver ucundan (tut şunun ucunu döşeyelim abiii…) bir şey olmaz diyorlar. Zavallı alet kafalı da, alet oluyor bu düzenbazlara... Bu tiplerin adını da "kullan at" koydum ben, alışmışlar kullanılmaya.
Yarınlarsızız,
üstelik de y/arsısız,
istiyoruz ki
bütün yarınlar BİZ/im
bir de yarimiz olsun.
Pekiii BİZ kim?
Anamın terbiyesi Mİ?
Hadi ordan... Size ne bee....
Bıraktığım yıllar oldu,
anamın evinde.
Aslında aykırı bişeydim;
anama ve hayata...
Sekerken duvarların üstünde
Babamdı elimden tutan.
Güven, şefkat
Korkusuzluktu hissettiğim
Küçüktüm... Küçücük.
Babamın eli hala elimde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!