Neslihan Ülkü Gül Şiirleri - Şair Neslih ...

İflah olmam ben
Dürtüp durur içimdeki
Altı yaş saflığı
Tüm aşklarımda beni
İnan, güven, sev dibine kadar diye

Sürükleyip ruhumu bu kumsallara
Yeşile dönüştüren bu denizi
Gözlerin.
Umutsuz, sevdiğim yalnızlığım
SENİ DE SIKIŞTIRMIŞKEN İÇİNE,
HER GECENİN, HER NEFES ALIŞIN

Alsın beni
Gözlerimi kapatarak
Teslim olduklarım,
Usulca yanından
Sen ötelerken beni
En senden, en içten

Muhalif yangınları BİZ
Kızıl günlerin
İnatla beyaz sen
İnatla siyah ben
Gibi...
Hiç ortamızı bulmadan,

Sen de güzeldin
İlk bakışta, ilk konuştuğunda
Konuşurken ellerini ilk kulalndığında;

Sen de çocuktun
İlk gülümsediğinde, ilk güldüğünde

Madem ki, güzeldi neden ağladım ben?
Sevdim, niçin sevmedi benim dilimle?
Kan beynime toplanır gibi,
Neden baş aşağı yaşadım hep hayatı?
İnandım sevildim de!
Peki nereye gitti o yürekler?

Terk et beni,
Satırlarla dolsun kağıtlar
Daha çok yazarım o zaman.
Hayalleri dönüştürme gerçeğe
Ağlayayım hıçkıra hıçkıra
Kalemim eğri büğrü harfleri döksün.

Ben sevgiyle boyadıkça yüzünü
Kaç sen, inanma kırmızıya.
Tutkuyla istedikçe ruhunu,
İstedikçe her hücreni...
Ötekileştir beni, sahipsiz bırak.
Kaç sen, inanma kırmızıya

Hüzün yakışır bana
Geceleri.
Kuzeyden esen soğuk rüzgarlar gibi,
Donar bakışlarım.
Kapıları sertçe üstüne çarpar gibi
Kapanır gözlerim.

Bir oyun
Hayır değil
Oyun değil
Evet bir oyun!

'Nefes alacak bir alan bırak bana, boğuluyorum'.