Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Rahmetle anıyorum. Allah taksiratını affetsin. Bizlerde, yani bozkırın çocuklarında (Nevşehirliyimdir) Neşet Ertaş sevdası bitmez.
Güzel şiiriniz için tebrikler Ufuk Bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta