Neşe Arsu Şiirleri - Şair Neşe Arsu

Sonsuzluğun ötesinde kendimizi gördüğümüz oldu
bakışmalarımızdan önce
Uzun sahil yollarımız oldu,yürüyemediğimiz.

papatyalardan yataklarımız oldu,
uzanıp, yanyana bakıstığımız,

Mektubum sana;
Uzaklarda oluşuna,
U nuttuğum temasına.
Dokunulmayan duygulara dokunmaya.
Elimin uzandığı noktaya,
Şu yazılan sayfaya..

Hergün seni bekledim ben;
Böyle ilgili, böyle sevgili.
Böyle bir yürek bekledim;
Duygulu,vurgulu.

Kendini bileni bekledim

Nasıl kıydın ikimize
Elim arkandan sallanırken,
Sallanırken elim arkandan
Nasıl tutmaz oldun giderken.

Nasıl vurdu kader baktın mı?

Uzlaşmaz halde kendimleyim.
İstiyorumla olmamalı arasındayım.
Tahtlarımı sarsıyorum duygularımda
Yıkımlarımı görüyorum parçalanışımda..

Neye varmak değil artık niyetim;

Bir güldüm hayatında
Kırmızı ve gonca.
Rengimi sevgi nehrinden
Goncalığımı yaşadığım ilkten,
Hayatı ise ne senden ne benden
İçimde yaşattığım sevgimden aldım.

Bilsen gıtmediğini sormazsın ki hiç
Bıraktıklarını toplamaya hakkın varmı
Varmı hakkımız sorgulamaya yaşamı
Nerde başladık ki nerde bitelım.
Al; yazı, kışı
Bak kaç mevsimde biteceğiz sessiz sessiz

Hep yükseklerden yeryüzünü izlemek olmuştur fantazim.
Elimde boyalarım, damla damla hatıralarımı serpiştirmek,
Her damlada hatırlanacak anılarım renklensin istemişimdir.

Kaşlarımı çatacak vaktımın olmadığı,
Her yeni günden ümitler doğurabileceğim günlerimin olabileceği,

Düşlediğim yere kadar yaşlıyım ben
Yılların sürüklediği
Savaşını verdiğim
Bana ait dünyanın
Yaşlanası GALİBİYİM.

Sevginin kokusunu
Çekemedik bir başka kanda,
Gözlerin buğusunu
Yaşatamadık bir başka canda.
Bir başka sen bulamam bu dünyada
Yazılmış kaderim gibi duruyorsun bu canda.