Nermin Tiryaki Şiirleri - Şair Nermin Ti ...

Evladim guzel kızim
Rabbim seni bana verdi emanet
Kızimın bahtını acik olsun Allahim
Zihnin aydınlık olsun
Ömrün uzunkalbin imanla dolsun
Allah ve Peygamber sevgisiyle yasa

Neden Aglıyorsun
Gözündeki yaşlar niye
Ağlattılarmı seni yavrum
Annenimi aldı
Zalim kurşunlar
O silahı hangi hain

Anacıgım çilekeş anacığım
Elleri nasırli gozleri hüzünlü bakan
Dilinde dua yavrum dersin bana
Anacığım hakkını bana helal et
Ödeyemem ben sana olsn borcumu
Sagolasın hep dersin

Sabah uyandı Emine gün ışımaşıştı namaz vakti daha geçmemiş dedı kılayım Bilmillah diyerek kalktı
Mustafası gitmiti camiye niye uyandırmamıştıki Emineyi her zaman seslenirdi oysa Eminem haydi sabah namazını kıl ben gidiyorum derdi ekmek alayımmı fırından sıcak sıcak yeriz. Al derdi emine ve giderdi mustafa Allah allah niye çağırmamıştıki kıyamadı galiba dedi kendi kendine ama olmazki beni namazımdan edcektıbiraz kızdı kocasına.Usulca kalktı yanıbaşında kuzusu bitanesi Esması uyuyordu dört yaşında
kuzusu hemen apdest aldı seccadesini serdi anacıgının iğne oyası yaptıgı namaz örtmesini örtündü ah anacığı nur içinde yat diye geçirdi içinden niyet edip kıbleye durdu kıldı ellerini semaya acarak diledi yaradandan huzur ver rabbim osmanımı esmamı ayırma bendenAllahımdedi sukretti
.Sabah olmuştu guneş yavaş yavaş yükselmeye başlamïstı Esmanın gözü mutfak penceresinde sokağa bakıyordu görürdü osmanı gelirdi her sabah camiden. Çayı demlemişti emine sofraya peynir zeytin balda koydu sahanda yumurta da yaptı esması seviyorya Allah allah gelmedi osman oyalanmazdı bukadar muhabbete daldı galiba diye duşündü ama geçoldu hiç yapmamıştı.Uyadırmadı kuzusunu babası uyadırıdı severek operdi kızını koklardı esmam peygamber kokulum derdi hep kızına yok gelmedi osman Emine çayın altını kapattı sokaga çıktı usulca bakındı ne gelen nede giden yok telaşlandı.

Bir anda eminenin üst sokak komşusu Necati dede belirdi necati dede yetmiş yaşlarında gözleri iyi ğormeyen geliniyle oğlunun yanında yaşayan sessiz sakin iyi yürekli yrdım sever bir insandı.Necati dede bastonuna dayanarak yavaşemineye geliyordu, başını kaldırdı emine ye baktı hayırdır emine kızım,emine biraz sıkılarak necati dee osman camiden gelmedide merak ettim fırındamı ekmek alacatı Şaşırdï necati dede Osnman camide degildiki yoktu be kızım Emine irkildi bir an ama osman dedi yutkundu daha söz söyleyemedi gozlerin den gözyaşları akmaya başladı yüzunü necati dede görmesın diye gœzyaslarıni saklayarak yola baktı nede diye icinden sordu kendine necati dede eminenin agladığı farketmisti üzülme be kızım gelecek gelecek sen eve git ben bizim hasana bak tiracagım uzme kendini kızm hadi hadi git evine diyerek yürümeye başladı endiseliydi aslında emineye belli etmemişti emine usulca evinin kapısinı açtı kuzuşu esma si hala uyuyordu.

Yatağın bucuna geldi kuzusu yavaş yavaş gözlerini araladıanne diyerek atıldı annesinin boynun kuzum benim hadi yüzümüzu yıkayalım tatlı kızım Lavaoya götürdu yıkadı kuruladı yüzünü esmasını bakındındi esma babasını aradı gözleri esmanın,emine kızının soran anladı baban gelecek kızım derken içini kemiten endişesi dahada arttı.Emine esmam hadi kahvaltımızı yapalım esma annesine baktı olmz bbam yok hadi babami bekleyelim annesinin elinden tutarak çekti kapıya doğru çaresiz emine kapıyı actı.Sokak ustündeydi evleri kaldırıma çöktü emine esmacik annesinin kucağına oturdu.Emine üzgün emine ağlamaklı bekledi kızının gözlerinden gözlini kaçırarak soru sormasından cevap verememekten korkuyordu çünkü cevabı yoktuki bilmiyordu.

Bekledi emine ama yoktu osman kızı aldï eve girdi dısarıda bekleyemezdi komşularına yalan söylemiştı.Esması iyiyce huzursuzlanmısti surekli babasnı soraya başlamıştı
.Çaresizlik ne zor bir sey dedi kendi kendine Allahım ne yapacağm düşündü kimden yardım isteyebilirdiki ah osman ah dedi defalarca telefon almasını söylemişti emine ama osman bakarız eminem diye sürekli ertelemişti Songül ablası aklına geldi en sakin soğukkanlıoydu bilrdi ev telefonudan aradı ablasını aradı anlattı olan biteni kapattı emne teleonu blası geleceğini söylemişti evey ablam yardım edr bana biraz sanki rahatladı ailesinden başkasına söyleyemezdi kimseyi telaşlandırmak isteedi annesi babası hastaydı zaten..
Baktı esmasına sürekli cama bakıyor aslinda biraz yaramaz bir çocuktu esma ama bügun hic konusmamıstı sadece babasını soruyrdu.acıdı kızına sarildı sımşıkı kuzusuna ağlıyordu emine ablası gelse artık esmasıni zorlada olsa doyurdu uyu biraz kuzum baban gelince kalkarsin esma gelecek demi anne gelecek kızïm uyuttu guzel kızını biraz kendide uzandı kulağı kapı zilinde yorulmuştu gözkapakları ağırlaştı.

Güneş artık dönüşe geçmış yavaş yavaş gùn bitmek üzere sesler doktor büyük bir travma geçirdi dedi arkadaslar ailesine ulaşabildinizmi hemsire doktor bey onu buraya getirin hem sağir hem dilsiz birşeyler tarif efiyor ama anlamıyoruz yani kimsesi yok doktor biran önce bulmamız lazim dedi yatan Osmandı. camiye giderken mahallenin en sonunda yanliz başina yasayan mahallenin seslendiği gibi dilsiz Musa'ya rastlamïsti dilsiz musa osman gibi her sabah namaza giderdi kendince osman biraz olsun isaretle musayla anlaşiyordu.
Birlikte yürürken osman bir anda sendelemiş bir baş dönmesiyle yere yiğïlmıştï. Musa bir anda caresiz korkuya kapılıp bir an bırakıp gitmeyi düşündü ama merhametliydi musa bırakmadı yol tenhaydı kimler yoktu. Osmanla musa en erken onlar giderdiler osman kuran okur musada onu dinlerdi sessızce halbuki azilergitse evler vardi ama düşünemedi biraz safçaydı. garibim sırtlandı osmanı oldugu yerin hemen donüşü ana yola çikiyordu..
Usulca bıraktı osmani osman hala baygın telasla araba beklemeye başladï o saatte gelmezdi ama bir isik belirdi musa hemen kendini yola atti sürüçù zor durdu indi musaya bağırmak istedi ama yrde yatan osmanı görünce sordu nesi var tabi musa elkol hareketleryle anlatmaya çalıştı.

Bir ışık belli belirsiz yavaş yavaş açtı gözlerini osman nerde olduğunu anlamaya çalıştı,
Musa zavallı adam osmanı bırakmamıştı bütün gün başında beklemişti.Osmanın gözlerini açtığını görünce sevindi.
İşaretlerle anlatmaya çalıştı neler olduğunu Osman telaşla emineyi düşündü ne kadar meraklanmıştı kim bilir doğrulmaya çalıştı ama hiç hali yoktu biran başı döndü,Hemşire hemen müdahale etti hareket etmemesini söyledi hızla doktora haber verdi doktor geldi osmana adın nedir diye sordu osman dedi neyim var doktor bey doktor henüz emin değiliz bir kaç tahlil daha gerekli ailene haber verelim arkadaşın anlatamadı anlamadık söylediklerini Osman benim gitmem lazım doktor bey eşim merak içindedir kızım üzülmüşlerdir ben gelirim yine bakarsınız. Doktor o kadar basit değil osman bey takibiniz bitene kadar misafirsiniz siz bir telefon numarası verin biz arayalım ailenizi yazık bu kardeşimde sabahtan beri bırakmadı seni Osman aklında hiç telefon numarası yoktu musaya anlatmaya çalıştı Musa cebinden hemen bir defter çıkardı muhtar hasan çavuşun numarasını gösterdi muhtar birgün kaybolur diye musaya birkaç numara yazmıştı musa okuma yazma bilmiyordu osman hemen doktora verdedi doktor yamam deyip aldı hemşireye verdi arayın osman kardeşimin ailesini telaşlandırmadan söyleyin, EMİNE BEKLEMEKTE EMİNE AĞLAMAKLI EMİNE ÜZGÜN nerde osmanı aklından çok şeyler geçirdi yok yok osman bizi bırakmaz gözündeki yaşlara engel olamadı hıçkıra hıçkıra ağladı emine biaz uyumuştu kapı zili çaldı allahım osmanmı dedi ama ablası gelecekti..

Emine kapıyı açar açmaz ablasının boynuna atıldı hiçkıra hiçkıra ağladı ablası kuzum üzülme ben yanındayım emine ağlayarak bir bir anlattı bir anlam veremedi ablası Allah Allah nereye gider kuzum karakola gidelim emine kimse bilmesin diyosun başkayapcak bir şey yok gülüm minik esmacık olan biteni anlamaya çalışarak sürekli annesine sorular soruyordu.Kızının sorularına cevap verememek kahrediyordu emineyi kapı zili acı acı çaldı.emine korktu yüreğine bir sızı saplandı bir anda Allahım neolur kötü bir şey olmasın diye dua ederek kapıya yöneldi açamadı emine elini kapıya uzatamadı ablası hızla eminenin önüne geçti kapıyı açtı.Muhtar hasan çavuştu gelen akşam olmuştu emine çaresizce baktı muhtara sanki kötü bir haber duyacak gibi içine doğmuştu sanki sesi titreyerek sordu hayırdır hasan amca kötü birşeymi var hasan çavuş üzgün osman ne zaman evden çıktı emine kızım biranda korku sardı emineyi birşey söylememiştiki muhtara nerden biliyor ALLAHIM söyle hasan amca söyle ağlamaya başladı yok kötü bir şey var söyle ne olur hasan çavuş kızım dedi osman.