Mehmedlerin kanı ile suladıkları,
Vatan toprakları,
Üzerine basmaya,
Kıyamazken bu yurdun öz evlatları,
Üzerinde oynaşıyor huzurla çocukları.
Zıplıyor tayları,
Babam gibiydin, hiç olmadığı kadar,
Bana nasihatler ederken...
Arkadaşımdın en yakınımdın,
Hoş yarenlikler ederken...
Yarimdin, can sevdiğim,
İçimi titrettiğim....
Yalan söylemiyor,
Artık aynalar.
Karardı gözlerimin,
Önündeki halkalar,
Çoğaldı bir bir,
Saçlarımdaki aklar.
Dağlara çöküyor.
Doğa nın hüznü
Bu günün umudu
Yarına kaldı.
Gülmeyen yüzümü
Güller güldürür mü
İhanetinde soldurdum güllerimi.
İhanetinde tükettim gençliğimi.
Sevişmelerin hep rol dü.
Sevmelerin yalan.
hep yaptın bunu yıllarca durmadan.
Baharlar çiçek açmadı hiç.
Haydi göm,
Karanlık düşlerini
Geceye.
Dön yönünü,
Parlayan güneşe.
Tıpki ayçiçekleri gibi...
Çocukluğumu yaşayamadığımı sandığım çocukluğumda,
Çocukluğumu yaşamak istiyorum şimdi.
Vızır vızır uçuşan kurşunlar arasında,
Sevmesini öğrenmiştik kasaba okulunda.
Hissetmiştik sevginin kanatlarını beraberce sınırsız.
Azla mutlu olmayı hırs sız.
Akıttım gözümden kanlı yaşları,
Sever bu yürek ıslanmaz canım,...
Sen istemesen de masum aşkımı,
Vazgeçmez deli gönül,
Uslanmaz canım,...
Aşkımı gül den aldım,
Sen,
Huzur içip süt yerine,
Huzur içinde uyudun mu hiç.
Endişesiz yarınlara
Uyandın mı hiç.
Geceler boyu kafanda binbir düşünce,
Küçücük yürekleri çarpmakta yalnız.
Gözleri bilinmeyen bir umuda bakmakta umarsız.
Günleri güneşsiz geçmekte tutarsız.
Şekilsiz yarınları,
Karşılasın mı çocuklar...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!