Düzmece bir hayatın ortasındayım,
Kadınlara kahpe derlerken pözevenklerin metalarda soyunduğu...
Yüreğimi karanlıklara yatırdım
Kan deryalarında yunuyor.
Seni terk ediyorum,menfaatler batağında sevdalar kirlenmesin,
Ayrılığın ölüm acılarını yaşattığını biliyorum ve ruhumu azad ediyorum.
Derin yaralar sessiz içten içe yer bitirir,
çökersin zamansız.
Kendi acıların ağır gelir,anlarsın etrafında ne varsa sahte ve iki yüzlü,taşıyamazsın buz tutmuş yüreğini.
Yalan sözlerle avuturlar,
sanırsın ki herşeygerçaek...
Ayağın tökezleyip düştüğünde kimse elinden tutup kaldırmaz...
Güneşin kızıllığı sarmış ufku
Dalmışım başka alemlere güneş batarken
Sezilmiyor hüzünlü oluşum
Kuş cıvıltıları sona ererken.
Dökülen sarı yapraklar sürükleniyor rüzgarda
Derin uykumdan uyandım,bilinçsizliğimin karanlığı aydınlandı usul usul,
Penceremden baktım dışarıya,aşağlardan biryerlerden yeniden kuruluşunu gördüm şehrimin.
İşe yaramayışın dışlanışın farkıdalığını gördüm.
Ne dostluk kalıyor ne de sevdiklerim.Kendimi bilmezliğinden anlamsızlığımın çözünürlüğünün sancısını yaşıyorum,çorak topraklar gibi parça parça....
Köşe kapmaca oynuyorum aykırıklarımda,güneşi tutmak istiyorum,avucuma alıp sıcaklığında kalbimin erimesini...
Zemzem suyu olup susamışlığında hayat vermek istiyorum yaşayıpta yaşıyamamışlara....
İşte hayatın kendini anlatımı,sapına kadar acısıyla gerçeğiyle ortaya sermiş duygularını..
Acıtıyor sevindiriyormutlandırıyor ama velakin anlamaya başladıkça içine alıp yaşatıyor..
Sevilene verilen değerlerin anlamı içten gelen çığlık ve büyük aşk...; Gözlerin konuşması gibi sessiz ve sevecen ışıltıları ömrün satır aralarında gizli..anlıyanın içini acıtan,kısa öz kalpten geldiği gibi...
İmgeleri rengarenk mecazların kucağında,öfkenin-sitemin harmanlanmış hali düşündürüyor beni...
Anlaşılır anlaşılmaz koşarken zamanın peşinde,anlatımı zengin yaşamın bilinmezliklerinde sürükliyen duygularımın yoğunluğu yaşatıyor derinden...tek sahip olacağım bir avuç toprak:varım,dostum,mekanım..
Ruhumda hissettim yaşadıklarımı,gözyaşlarımla içim sızladı,kimi kez güldüm..
Gecenin hiç tanınmamış yüzüyle kaldırım taşlarına baktığında yalnız bir kadından çabuk vazgeçilebileceğini biliyordun,
Kendi özümüzde gömülü hazinelerimizi görmüyoruz yeniden,
İhanetin en alasını yaşatarak...,sigara içmek gibi...öldüreceğini bile bile içine çekerek...
KALBİNİN EN GİZLİ KÖŞESİNDE yaşattığına sessizce seslendiğinde...Alın yazım dediğin o kadına ne kadar güçlü korkusuz olduğunu kanıtlamanın peşinde kırdığın kalbini unutma..
Yaşamla ölüm arasında karşılıksız aşkla yaşamak...
Hava öğlesine sakinki herşey unutulmuş gibi duruyor,boşluğa itilmek gibi sarsılmış..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!