Neredesin sen? Şiiri - Muharrem Dayioglu

bir kıvılcım belirdi ufukta üzerine yıldızları serdim yanına us'umdaki huzuru simgeledim
ve resmin çizimine başladım başladım dediysem bakma öyle tek başıma değilim tabi ki

bir armağandı bu satırlar bana ezilmiş duyguların belkide açılımıydıkaranlıktan aydınlığa doğru bir samanyoluydu

kulağıma mırıldanan makamlar, ezgiler eşlik ediyordu dizelerime dizelerimde dize geliyordum

siyasi bir açılımdan ziyade martıların kanat çırpışındaki açılım kadar masumdu sözlerim inceden bir titreşim beliriverdi kişiliğimde değişim gibiydi sanki heyecanın etkisi olsa gerek

heceler kelimelere dönüşüp iki dudağının arasından çıktığındaiyice heyecanlanıyodru bu ten rengi değişiyor kızarıp sararıyor kimi zamanda buz kesiyordu ellerimi

isim veremiyordum belki ama hissedebiliyordum uzak kalsada alışıyordum bahtiyar mesut bir gölge takip ediyordu sanki beni o anda anladı bu ten ben biz mi olacaktı sordu kendine cümlelerin ardında saklanan gözlerdeki anlamı görmek istiyordu

zaman ilerliyordu üçbuçuk treni kaçmıştı sefer emri çıkmıştı betimlenen dizelerimden gidiş vakti geliyordu şahsın son sözü sözün özü şu oluyordu neredesin sen