Neredesin Ay Işığı
Ay her zamanki gibi parlıyor
Etrafa ışık saçıyor
Aşk ışıklarını dünya’ya yayıyor
Beyaz kalpleri boyuyor
Ay bazen ağlatıyor
Gülen gözler kızarıyor
Gözlerin kızarması demek
Aşkın alevlenmesi demektir
Ben ayda kendimi arıyorum
Bulamıyorum ve kendime kızıyorum
Yine sevdiğim yanımda yok
Dayanamayıp tekrar ağlıyorum
Ay bazen umuttur
Korkan gözlerde gülümseme
Ve soğuk bir havada
Sıcak bir nefestir
Ben yine aya bakıyorum
Bu sefer ay beni geçmişe götürüyor
Gördüklerim beni üzüyor,kırıyor ve sarsıyor
Ama yine sevmekten vazgeçemiyorum
Şimdi kolum kırık kanadım kırık
Kalbim…kalbim zaten param parça
Umutsuzum ve çaresizim
Kara bulutlar ayı kapatıyor
Neredesin ay ışığı
Kayıt Tarihi : 9.2.2006 18:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)