Nereden Hatırlayacaksın

Denizin ortasına yuvarlanırdı güneş
Kafasını kaldırıp bakardı dalgalar
kayalıklara çarpardı günlere devrilip
Siyahları omzumuza örter
usulca fısıldaşmak isterdik
Çığlık çığlığa bastırırdı ağustos böcekleri
hem de kış ortasında

Ürperen bir yürekle yaşadığını hissetmek
Kimi zaman sevinçle, kimi zaman kahkahayla
kimi zamanda böyle işte
Kırmızı kapının ardından havalanan notalar
puslu yeşil, mavi bir duman
Hani anıları olsun ister insan
şu olursa, beni hatırla dediği

Benim değil artık duyduklarım
Gözlerimi karanlığa dikip de hep
bakışlarını aradım
Ama bir soğuk ama bir yokluk
İçim çözüldü
Öğle üzeri içine düştüğüm uykudan
geriye tatlı, sıcak bir rüya kaldı
Gözümün birini açtım ürperdim
diğerini açtım üşüdüm
Tam
eğer sende üşürsen uykuda beni hatırla diyecektim
eğer üşürsen

Beni sen nerden hatırlayacaksın…