Nerede Görmeli Şiiri - Erdoğan Tekinarslan

Bir anıydı
Kar üstünde bırakılmış bir yol
Ateş gibi parlıyor
Ve ben ona doğru koşuyorum.
Ona sokuluyorum.
Ve sönmek üzereyken bu ateş,
Ellerimle karıştırıyorum.
Çevresinde dolaşıyorum
Adeta onu
Daha fazla canlandırmak için,
Bir şeyler arıyorum
En beklenmedik fırsatları
Ve en güzel anıları
Düşlediklerimi, duyduklarımı
Dağılan şehvet isteklerimi…

Yer altında
Ölü dallar gibi çatırdayan
Mutluluk tasarılarımı
Kısır ahengimi…
Yıkılmış umutlarımı…
Hepsini toparlayıp getiriyorum sana
Üzüntülerimi bunlarla tutuşturuyorum.

Yoksunluk söndürür mü yüreğimin ateşini,
Alışkanlıklarımla özlemin keser mi nefesimi,
Solgun göğe kızıllık veren
Bu yangın parıltısı
Gölgelerle kaplanarak
Siler mi gözlerimin damlasını…

Bilincimin uyuşukluğu içinde
Sevgiliye yöneliş
Kin yanıklarımın
Sevgi ateşini yakmaz mı?

Oysa
Kasırganın durmadan estiği
Tutku küllerine varıncaya kadar
Tükenmek miydi savrulduğum…
Hiçbir gün de hiçbir güneş de
İçime işleyen korkunç soğukluğun
Yitip gitmek miydi yokluğumda…

Bilemiyorum…

İşte bu anda
Lambayı yeniden yakmak var ya
Kilim deseniydi sanki
Gözlerindeki ışığın
Bütün güzelliğinle yüreğime işlenen
Sevgi nakşındı ilmek ilmek…

Öyle bir gözlerin vardı ki,
Öyle bir bakışın…
Keman olmuş kaşlarının altından
Süzüp durdun gözlerimi
Sanki aşk türküsünü söyler gibi…
Hele omzuna dökülmüş
Uzun ipeksi saçlarınla…
Ve Selvi boyunla…
Zarafetini bedenime işler gibi…

Yüreğin yüreğimde
Dudakların dudaklarımda
Kor olmuş ateşiyle
Yüreğime değiyor kıvılcımları
Yanardağın sönmeyen volkanı gibi…
Lav küllerinin soğumuş
Soğumuş verimli topraklarıyla
Oluşturduğum gül bahçemi…
Gül bahçeme diktiğim güller arasından
Dalında kokladığım güller gibi…
Sen ki benim kanayan yüreğimde
Henüz tomurcuklanmış gül dalım
Açtığında solmayacak sevgi çiçeğim, bahar gülüm
Gecenin karanlığındaki ay ışığım…

18 Mayıs 2013