Bir can ki verdin kendi özünden
Sakladin kendini, kendi gözümden
Koca alem var ettin, bir ol sözünden
Beni bu alemde nere gizledin
Gözlerime rengarenk perdeler indi
Renk renk iblis içime sindi
Güneşim söndü, ruhum ezildi
Nûrunu içimde nere gizledin
Ayırıldım deryadan, gökten damladım
Denizin kıymetini şimdi anladım
Damla damla gökte seni topladım
Yağmurdan denizi nere gizledin
Bedenler içinde hayatlar sürdüm
Her ölüşte yeniden bir hayat buldum
Ölümü korkutan bir ömür sürdüm
Can denen mevhumu nere gizledin
Şu alem nokta, nokta içime sığdı
Yağmur oldu gözümden içeri yağdı
Gönlümün ortasında ateşe değdi
Gözümden kaçanları nere gizledin
Ali Doğanay
Kayıt Tarihi : 8.4.2025 21:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!