Nerdeysen orda kal Şiiri - Mucize Kartal

Nerdeysen Orda Kal, Ama Arada Bir Kendini Hatırlat Bana

Nerdeysen, orda kal,
Zaman sana dokunmasın,
Rüzgâr saçlarını dağıtmasın,
Benim için hep ilk günkü gibi kal.

Ama arada bir…
Bir işaret gönder,
Bir kuşun kanadında,
Bir yağmur damlasında,
Ya da gecenin koynunda yanıp sönen bir yıldızda.

Unutma beni,
Unutma ki ben de unutmam kendimi,
Seninle tamamlanan yanımı,
Eksildiğim yerde yine bulabileyim seni.

Sessizlik uzun, yollar uzak,
Ama bir ses, bir iz, bir nefes yeter.
Hani rüyalarda görünürsün ya bazen,
O an bütün hasretim çöker üzerimden,
O an yeniden doğarım sanki.

Nerdeysen, orda kal,
Koşmana gerek yok, dönmene de.
Ama bil ki kalbim hep sana açık,
Bir kapı gibi, bir dua gibi,
Bir gün yolunu hatırlarsan diye.

Ve ben beklerim…
Her akşam gün batımında,
Her sabah ilk ışığında,
Arada bir hatırlat kendini bana,
Çünkü ben seni hep hatırlıyorum aslında

Söz : Mucize