“Ne zaman doğdun?” sorusuna “koyunlar kuzularken” deyip,
Yokluğun kundağına sarılan ve doğar doğmaz kendiyle kalan,
Her şeyin olduğu tatsız şimdilere kıyasla,
Hiç bir şeyin olmadığı en tatlı zamanların yoldaşları!
Neredesiniz?
Çekilen onca sıkıntıya rağmen, gönül kapıları her daim açık,
Evdeki her nimetin en güzelini,
Kapılarını çalanlara saklayıp,
En sıcak tebessümlerle, muhtaçken bile,
Muhtaçlara sunan gözü gönlü tok hakperestler!
Neredesiniz?
Tozlu, çamurlu yolların, dosta giden ayaklara engel olamadığı,
Yokluk yıllarının soba başında çay muhabbetlerini eskitemediği,
İçten içe yeşeren aşklarını, en saf ve temiz haliyle,
Türkü türkü işleyip dağlara haykıran zamanın şahitleri!
Neredesiniz?
Her daim tefekkürle meşgul olup, gönülleri ferahlatan,
En zor zamanlarda elinden tutup, düşeni kaldıran,
Kim ne olursa, ne yaparsa yapsın ona göre şekil almayıp,
Her daim ölçülü olup,
Hakkı söyleyip, hakkı yaşayan toprak kokulu âşıklar!
Neredesiniz?
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 16:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!