Yarınları olmayan dünlerde yaşıyorum.
Zaman hızla akıp gidiyor hayasızca.
Kabuslar görüp,hayra yoruyorum.
Gençliğim avuçlarımın içinden akıp gidiyor sorgusuzca.
İçimi kavuran bir ateş var/ İçimde,içten içe.
Çölde bir yudum su gibi muhtacım sevgine.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta