Seyre daldım uzaktan
Bir tepede
bir ağacın ardından
Ses verdi çağırır gibi
Ama çok kez aldandım
Tepeden baktım yine denize
Kendimi bir şâir sandım
Sonra ardıma baktım
Birdenbire sessizlik!
Seninle zaman durdu
Keraat vaktidir deyip
bir kadeh yuvarladım
Gitti, denizi buldu.
Kayıt Tarihi : 17.8.2006 02:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!