Nemli Hatıralar Tüccarı Şiiri - Kemter A ...

Sabahın ilk güneşi
tıpkı bir simit gibi
ıslak kaldırımlara düşerken
bir adam
kendi gölgesini
tezgâha sermiş
satıyordu...

Gölge:

Tuzlu,
Susuz,
Üzerinde iki bıçak izi, Ve bir de "bu sabah çocuğumu okula gönderemedim" diye ıslanmış kenarı...
Simitler:

Üç tanesi eksik,
Biri yanık,
Biri küflenmeye yüz tutmuş, Ama en dipteki
Hâlâ sıcak,
Hâlâ yumuşak,
Tıpkı annenin "alsana evlâdım" diyen eli gibi...

Para üstü:

Bir avuç bozukluk,
İki tane "geçmiş olsun" lafı,
Bir de "yarın yine gel" vaadi ki zaten yırtık cebine sığmıyor...
Islaklık:

Ter,
Yağmur,
Belki biraz tükürük,
Belki biraz gözyaşı, Ama çoğu
Gece vakti tezgâhın altında içilen o tek rakının artığı...
Akşam olduğunda:
Simitçi
gölgesini topladı,
ıslaklığı
cebine koydu.
Ertesi gün
yine
aynı güneş
altında
sattı
kendi
karanlığını...