Neler Oluyor Bize?
🍃💦💦🍃
Suskunluk çöreklenmiş sesimize,
birbirimizin gözünde kayboluyoruz.
Aynı sofrada susup,
ayrı rüyalara dalıyoruz.
Ne oldu bize gülüm?
Birlikteyken bile bu yalnızlık niye?
🍃💦💦🍃
Dokunmadan geçen günler var artık.
Sözler kırık dökük,
gülüşler sanki misafirliğe gelmiş.
Bir yabancılık var ellerimizde.
Sen misin uzak olan,
yoksa ben mi dönüp
kendimi arıyorum sende?
Neler oluyor bize gülüm?
Bu mesafe niye?
🍃💦💦🍃
Duvarlar konuşuyor biz sustukça.
Eskiden ne çok gülerdik.
Şimdi sessizlik çınlıyor odalarda.
Aşk mı soldu, biz mi unuttuk sevmeyi?
Hangi durakta indik birbirimizden
haberi olmadan?
Neler oluyor bize gülüm?
Bu yabancılık niye?
🍃💦💦🍃
Bir zamanlar bizdik dünya.
Şimdi dünya bile küçük geliyor bize.
Ne oldu bize gülüm ?
Sevgi mi yoruldu, kalpler mi küskün?
Yoksa hâlâ seviyoruz da,
söylemeyi mi unuttuk?
Neler oluyor bize gülüm?
Bu küskünlük niye?
🍃💦💦🍃
Eskiden gözlerinde başlardı sabah.
Şimdi gün doğsa da içimde hep gece…
Konuşsak diyorum,
bir „nasılsın“ yetse birbirimize,
ama kelimeler paslanmış,
suskunlukta bile mesafe var artık..
Neler oluyor bize gülüm?
Bu suskunluk niye?
🍃💦💦🍃
Önceden bir bakış anlatırdı her şeyi..
Şimdi cümleler eksik.
Aynı evde, başka şehirler gibiyiz.
Seninle ben, iki yarım harita…
Birleşmeyen kıyılar gibi,
birlikteyiz ama neredeyiz ?
Neler oluyor bize gülüm?
Bu ayrılık niye?
Neler oluyor gülüm?
Bu yalnızlık niye ?
🍃💦💦🍃
26.05.2025
Kayıt Tarihi : 5.6.2025 22:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!