Bir gece rüyamda nefsimi gördüm,
Yedi başlı ejder durdu karşımda.
Sen kimsin diye kendine sordum,
Sanal dünyaları serdi karşımda.
Bin kere düşündüm bir defa güldüm,
Bütün hataları nefsimde buldum,
O an anladım ki ben insan oldum,
Kılıktan kılığa girdi karşımda.
Kalbimde yaşamaz kin ile kibir,
Hak’tan gelenlere eyledim sabır,
Nefsime gösterdim açılmış kabir,
Nefis yularını gerdi karşımda.
Bir ara nefsime inanıp kandım,
Kendime hakiki dost imiş sandım,
Geçen günlerime ağlayıp yandım,
İki yüzlülüğü sürdü karşımda.
Kendisini dilber gösterdi bana,
Zehrini bal edip içtirdi bana,
Olgun başakları biçtirdi bana,
Sihrini kullanıp erdi karşımda.
Nefsi tanıdıkça kendimi buldum,
Kendimi buldukça Rabbe kul oldum,
Hakkı anladıkça nur ile doldum,
Marifet yolunu yerdi karşımda.
Kayıt Tarihi : 3.5.2025 18:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!