Merhaba! Geçip giden zamana bir bak! Arkadan konuşan rüzgârın fısıltıları daima kulağının içinde.
Anla! Görüp görebileceğin her şeyi anımsamaya çalış. Her an yaşamaktan vazgeçebilirsin. Her an inanmayabilirsin. Her an aldatabilirsin, kandırabilirsin kendini.
İnanma! Aslında seni senden geçiren, kalbini gıdıklayan, efkârı unutturan her neyse, geri dönüş daha zor olacak, kapılma!
Unutma! En sevdiğinin acınası hafızasını bile, kahpeliğin buğusu kaplamış. Yaşaması senin hüznüne bağlı. Sana çektireceği acıların intikamı nefsinin son adı olmuş.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta