Nefretim'sin Şiiri - Madu Bala

NEFRETİM'SİN

İçimde kırık dökük bir çocuk bıraktın
Gözleri hep dolu dolu saçı başı dağınık
Kan revan içinde yüreğimde yaralar
Paramparça dizleri her bir yeri sana kırık,

Sevince Can olurum, sevilince de kurbanın ben,
Ruhumu incittin sen can olman gerekirken
Nasıl bir yarasın nasıl bir pişmanlık bir bilsen,
Varsın bu sınav bana Ahım da sana kalsın,

Nasıl oldu da kandım bir kaç sözüne
Zehirli şerbet gibi içirip işledin gönlüme,
Hiç bir sabah doğmaz güneş artık bize,
Hem bu dünya da hem de ahirette ahımdasın,

Yüzün bir gün gülmesin, ellerin ateş tutsun
Bu ilk ihanet değildi son da olmayacaksın,
Hatıralardan seni sildim gözün arkada kalmasın,
Dilerim Allah'tan yaktığın kadar yanasın,

Özgürüm artık berat ettim aşk mahkemesinde,
Bıraktım mahşere kalsın bütün davalarım
İlahi Divan da vekilim Yüce Allahımdır..
Senden yalanlarından sonsuza kadar gidiyorum,

Çıkaramadım beni mutluluğun şahikasına
Yangınlarda bıraktın bendimi pişmanlıklarımla,
Bu gün hatıralar ile cebelleşirken yüreğim
Bin bir yara ile ölüyorsun, nefretimin meydanında,

Bedduam arşa yükselirken tepeden tırnağa,
Her bir zerren le geziniyor ahım,
Dilerim Allah'tan yaktığın kadar yanasın,
Yüreğinden korlar hayatından dertler hiç mi hiç eksik olmasın,

Madu Bala ....22.09.2025