NEFRET ŞİİRLERİ

Çok suskun gidişler gördüm.
Ne şimşekler çaktı gözlerimde.
ne yıldırımlar düşürdüler.
Ne acılar çektirdiler
Seven kalbime

Kimse bana elveda demedi.
..

Kemiksiz geçiyor dilsiz zaman.
Kahrolabilecek kadar güçlüyüm yine.
Yar ağacına astım gülüşlerimi.
Yorgun bir kaç nefret uyandırdım.
Ve düştüm bugünün yoluna.

Geçersiz gerçekleri almıyorum nefesime.
..

Yazamıyorum…
İçimden gelmiyor yalan sevdalara nameler döktürmeyi
Oysa ki
Ne telaşlı, ne utangaç günlerimiz vardı
İçimden gelmiyor
Kapkara düşleri, masmavi düşlerle örtüştürmeyi
Kim derdi ki nefreti kusacak kadar hainmiş benim dediklerimiz
..

8/
4 toprak nasıl çalışır yıl boyunca?
toprak nasıl sabırla üretir ekmeği?
bilgelik işte orada.


5 bilgelik GERÇEK’i ilan eder
..

Sevgi, sevmek, birşeye gönül vermek, onu özlemek, hasretini çekmek, belki bir kadın, belki bir evlat, Belki bir vatan.
Ne olursa olsun, onu sevmek, onun için yaşamak, ona ağlamak, onunla gülmek, eğer varsa? Ki her zaman var ve olacak. O zaman sevgi kutsal değilse, kutsal olan şeyi bilmiyoruz demektir.
Sevgi yaradan aşkıyla başlar gönlümüzde, bu sevdayı diğer kutsallar takip ederler.
Sevgi bazen nefret olarak çıkar karşımıza, bazen de bekleyiş, anlayış olarak kendini gösterir içimizde. Hangi yüzüyle gösterirse göstersin kendini, bazen mısralarda dile gelir, bazen haykırışlarda nefrete doğru yönelir. Sevmek insanın fıtratında vardır, dolayısıyla nefrette her zaman olacaktır.
Kutsal sevgi adlı bu kitapta; sevilen, nefret edilen bütün konularda şiirlerle, değişik yaşam tarzlarında ki anlatımlarla sizlere duygularımı anlatmak istedim.
Sevgisiz kalmamanız dileğiyle;
..

1
Kendini etrafında var ettiğin o boşlukta kaynayan öfke şimdi başka şeylerden sana doğru akıyor. Bu oda senden nefret ediyor. Ana avrat küfrediyor ortada duran sehpa. Duvara çok önceden çakılmış, üzerine asılı hiçbir şey olmayan onlarca çivi, katil arıları gibi... Bir adım atmanı kolluyor çelme takmak için ayağının altındaki kilim. Bu oda senden nefret ediyor ve sen artık delirdin.

2
Göz kapaklarının içinde dolaşan o rengi tekrar görmemek için dakikalardır duvara diktiği gözleri kapandı sonunda ve tuzlu bir sıvıyı akıttılar yanaklarına. Islaklık onun parmak uçlarına dönüştü. 'Bir sabah kör birinin karşısındakini tanımak için uzanan elleriyle dokunmuştu yüzümün iki yanına, dudağıma...'

3
..

Sen kendi dünyandasın ne söylesem boşuna
Sanmıyorum beni üzmek gitsin senin hoşuna
Dayanamam gözündeki bir damla göz yaşına
Sen ağlama ömrünce hep gülesin kızım



..

al işte senin olsun karartılmış sevdam
bulabilirsen bul içinde kendini
al tut avuçlarınla düşmeden tutabilirsen gözyaşlarımı
bıraksana beni
bırak kaybolayım işte
bu karanlık benim
benim olan tek şey
..

Sinirlerime hakim olamiyorum artik,
Saldiracak bir yer ariyorum nedense,
Dört duvar üzerime geliyor, çildiracagim,
Su geçmisimi silmek kolay olsa keske,
Hemen yeni bir sayfa açardim kendime.
Hersey, hergün dahada zor geliyor bana,
Gittikçe tas kalpli, vijdansiz biri oluyorum,
..

İçimde yaz yağmurunun ıslaklığı.
Bir ürkeklik, bir çekingenlik…
Sonbaharın acımasızlığı, sessizlik.
Nedenini bilmediğim ızdırabım, yokluk.
Dışarıda hiç bitmeyecek gibi yağan yağmur.
Senden öğrendi güneş saklıyor benden parıldayan gözlerini,
Senin gibi… Senin gibide açımasız.
..

Aklım almıyor,
Aklım almıyor bu gidişe,
Nereye gidiyorsun ey insanoğlu o yüzündeki maskede ne?
Silinmiş sanki hafızandan sevgi saygı ne hikmetse,
Ruhunuzmu zayıfladı çıkarlar büyüdükçe,
Yoksa çıkarlar mı büyüdü insanlık küçüldükçe...
Karşılıksız selam vermez olduk,
..

umutlarımı isyanlara sattığımdan beri
nefret ediyorum yaşamaktan...
yalancı bakışlara müsade yok artık
artık tüm gözler kan çanağı olacak!
sevgi ağır yaralı
aşk felç kalacak,
sadece isyan ve nefret olacak
..

Sevmeyi unutmuşuz, içimizde bu yara,
Dışımıza bakmayın, içimiz hep kapkara.
Ne zaman düşer isek bolluktan çıkıp, dara
Kendimizden geçeriz, başlarız aha vaha

İnsanız biz diyoruz, kulluğumuz nerede?
Gözlerimiz kapalı, oynuyoruz körebe.
..

Söyle
Adın ne senin?
Arzu? Sevgi? Saadet?
Neden geldin?
Aşk? Nefret? İhanet?

Gel korkma yaklaş usul usul
..

Senin içindir göz yaşlarım,
Zannetme ki vefasızlığına ağlıyorum.
Yanaklarımdan süzülen yaşlar;
Kalbime dökülüp, nefret çiçeğimi suluyor.
Her bir gün, bir kinimin köküdür.
Artık sökemezsin içimden onu.

..

Vefa çöken kalenin ayakta son sur’uydu
Son sur’u çökerttiler sancağı defnettiler
Akıllarda muamma bulunmadık soruydu
Çöküşü bile bile nedense fethettiler
Soruyu çözemezsem boşa gelmişim derim

Vefa yıllara inat her şeyi unutmakmış
..

Sevişmeler eksik kaldı
Yorgun düştük
Yaşanan aşk yarım kaldı
İnat ettik..
Naz etmek
Naz çekmek derken..
Gurur hançer gibi saplandı..
..

Bir nedene ihtiyacım olsaydı,
Dökemezdim tüm duygularımı dışıma.
Çünkü kalırlardı bir nedenin gölgesinde.

Nedensiz yazılmalı şiir,
Birdenbire karşına yıllardır görmediğin bir dost çıkmışcasına,
Yaz sıcağı altında bir yağmuru bardaktan boşanırca yağdırmışcasına.
..

Yollar uzun/kısa
Karanlık ve de sapa
Şehir ışıkları siyah renktedir.

İnsanlar kör,
Hayvanlar herşeyi
Görmektedir...
..

Açık gözlerim
Ama sanki görmüyor gibi
Düşünüyorum
Ve durmadan yazıyorum
Tabiki hızlı düşünüyorum
Yavaş yazabiliyorum
Ve aradaki fark
..