Nefret Şiiri - Ebru Ünver

sevginin bittigi yerde nefret baslarsa eger
ellerin artik hissetmiyorsa dokununca
gözlerin artik bilmiyorsa görmeyi
o zaman bilki sevgi yerini nefret birakmistir

eger insanlar horgörüyorsa seni
ve sevdiklerin disliyorsa
UNUTMAM diyenler unutmussa
o zaman bilki sevgi yerini nefrete birakmistir

eger artik uyuyamazsan geceleri
eger kaderin yolunu zikzak ciziyorsa
aglamaktan gözpinarlarin kurumussa
bilki sevgi yerini nefrete birakmistir

eger artik yanlizliga itilmissen
karanliktan bile medet umuyorsan
zamansiz vakitsiz hickiriyorsan derinden
bilki sevgi yerini nefrete birakmistir

eger kinlendiysen hayata
ölmek istiyorum diye haykiriyorsan dünyaya
güvenmek sana zor geliyorsa insanlara
bilki sevgi yerini nefrete birakmistir

artik telefonun calmiyorsa
dost sandiklarin adini anmiyorsa
anilarla yasamaya calisiyorsan
bilki sevgi yerini nefrete birakmistir