İçinden geçtiğimiz köyün
Üç beş çocuğu trenimizi taşlıyor.
Her birinin gözü nefret,
Bedeni şiddet kusuyor.
Derken biri dikkatimi çekiyor;
Bir ayağında mavi
Bir ayağında kırmızı terlik,
Tişörtü delik deşik.
Nefreti lükse vagondaki
Nefreti bize değil
Nefreti kaderine
Sorsan
Farkında değil.
Kayıt Tarihi : 30.10.2015 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!