İnsan sevdiğinden, utanır elbet.
Ar ile davranır, üzülür diye.
Kişi korktuğuna, hile düşünür.
Gün olur'da Galip, gelirim diye.
Haya ile alır, nefesi bile.
Sevgiliyi üzer, bu nefsim diye.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
