Elma bile olgunlaşırken dalında,
Hep çocuk kaldın aşkın baharında.
Ben burada sensizlikten yanarken,
Ezil, aşkımın devrilen duvarında.
Kış güneşi gibi ısıtmadın içimi,
Gölge ettin yeşermekteki çiçeğimi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta