Gel de Nefes Almaktan Vazgeç Şimdi
(bir nefessizlik anlatısı)
Onu sevmek,
nefes almak gibiydi.
Farkında bile olmadan yaptığın
ama bir an yoksun kaldığında
boğazına sarılan o hayati refleks gibi.
Sevmek demek değildi bu,
yaşamak demekti.
Kimi gün bir öpücükte,
kimi gün sessizliğinde yaşadım onu.
Bir cümlesiyle sabahlara çıktım,
bir susuşuyla gecelere gömüldüm.
O yanımdayken
dünya dönmüyordu,
ben dönüyordum onun etrafında—
bir uydusu gibi,
ışığını onsuz bulamayan,
kendi ekseninden çıkmış bir gezegen.
Hiç anlatmadım nasıl sevdiğimi,
çünkü anlatmak eksiltirdi.
Sustuğum her şey
daha çok sevdiğimdendi.
Dilim yetmedi,
kalbim fazla geldi.
Sonra bir gün gitti.
Gidişi
bir kapı sesi kadar sade,
ama yankısı içimde hâlâ sürüyor.
Dediler ki:
“Alışırsın.”
“Geçer.”
Ama kimse şunu demedi:
“Gel de nefes almaktan vazgeç şimdi.”
Ben o günden sonra
yaşamakla hayatta kalmak arasındaki farkı öğrendim.
Kalbim hâlâ atıyor,
ama sanki
bir ritmi eksik,
bir sesi kısık,
bir nefesi kesik yaşıyorum.
Geceleri en çok suskunluk yoruyor beni,
bir de her şeyin normalmiş gibi devam edişi.
İnsanlar gülüyor,
çaylar demleniyor,
trafiğe çıkılıyor,
ama benim içimde hâlâ
o son bakışın kazınmış bir fotoğraf gibi duruyor.
Söylesene…
Bir nefes,
onunla başlamışsa,
o gidince
nasıl devam eder?
Bir sevda
bir ciğere yerleşmişse,
o ciğerle nasıl başka bir hayat kurulur?
Seninle başlayan bu nefes
seninle bitti.
Şimdi ben
nefes alıyor gibi yapıyorum.
Yaşamıyorum.
Sadece unutmayı deniyorum.
Ve ne zaman bir rüzgâr esse
“belki” diyorum,
belki döner,
belki içimde bir yer hâlâ yaşıyordur onu…
Ama sonra bir şey hatırlatıyor:
O gitti.
Ben de gitmeliyim.
Kendime.
Dönüp arkama bakıyorum,
ve içimden durgun ve çürük bir suyu düşürüyorum.
Ceplerimdeki eskimiş kağıtları,
adını yazdığım, bin kere sildiğim,
ama bir kere silemediğim seni
atıyorum.
Sonra bir güzel yıkanıyorum—
su değil,
acıyla, susarak,
ve kabullenerek.
Ben size demedim mi?
Onu sevmek,
nefes almak gibiydi.
Ve ben…
onun gidişiyle yaşamayı değil,
nefessiz kalmayı öğrendim.
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 06:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!