Kırılgan bir ömre esir olunca
Verilen her söze kanarmış yürek
Kirpiğin ucuna yaşlar dolunca
Yazın ortasında donarmış yürek
Yaralı gönlümün can kafesinde
Heybeye yüklenen hiç kefesinde
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta