Nefesinle solayım… Şiiri - Mustafa Cilasun

Yanan yüreğimin külleriyle savrulurken
Melalimin perişanlığından bihaber dilber
Sana ne diyeyim yürek senin sevmesen de
Çare yok selam vermesen kelam etmesen de

Yüreğimde payelenen her acının coşkusuyla
Seni anıyorum, sen ilgisiz, alakasız olsan da
Kuşatan aşkının yolarında girdaba tutulsam da
Kaybolsam da, yaşamasam da beni anmasan da

Sevmek bu kadar acımı veriyor sana Allah aşkına
Ne olur bir kez bak unuttuğun yüreğin de arasana
Bir zerrenin varlığına rastlamasan da tanımasan da
Aşkın acısını tatmasan da sevdalarda kaybolmasan da

Ha ne olur tut bir elimden, takatinin esiri olayım
Bir yudum sevgine kanayım yeniden umudu anayım
Nefesinle solayım terinde yıkanayım sana kanayım
Artık yaşamasam da aşkının kollarına hiç almasan da

Düşün ki kanatlarından yaralı biçare bir kuşum
Ancak senin kapında çaresizim eşiğin önündeyim
Ayakların esiriyim en ufak bir darbenle ezilebilirim
Şefkatinin hasretiyle avuçların da sana gelebilirim