Nefes-i Yar Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Tenhâ bir seherde,
Yârin adıyla uyandı kalbim
Bir duanın kıyısında,
Nefesinle mühürlendi suskunluğum.

Kevser gibi aktın içime,
Her hece, bir secdeydi sana
Gönlümün mihraplarında
Yalnız sen vardın, ey Yar...

Gecenin alnına yazdım seni,
Bir yıldızın gözyaşıyla
Her harfim, bir yakarış
Her sessizlik, seninle dolu.

Zemzem gibi arındım senden,
Bir bakışınla çözüldü zincirim
Kalbimin kıblesi oldun,
Secdelerim sana döndü.

Firkatinle ördüm mendilimi,
Üzerine işledim özlem motiflerini
Bir hüma kuşu gibi bekledim
Gönlümün kıyısında sesini.

Sükûtun bile konuşur bende,
Bir nefesinle dirilir kelimeler
Sen sustuğunda bile
Ben seni duyarım, ey Yar...