Azgın dalgalanırken ruhum,
Sığ koylara sığınırdı yalnızlığım.
Göğsümün yaman ağrılarında,
İçime çöreklenirdi sevda sancım.
Sesimin sarmaşıklarına tutunarak,
Düşlerim yarım kalarak,
Öpüşleri yarına ertelerdim.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
