Bir nisan akşamıdır hüznümü gömdüğüm toprağa
Yakarken güneş tenimi sarıldım buz gibi toprağa
Ölü yüzler gördüm her bir yanımda
Sen çiçekler büyütürken göğsünde
Benim göğsümde büyüdü yara izleri
Sen nefes olurken kurumuş topraklara
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Tebriklerimi sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta