masum, çaresiz çocuklar mağdur
sevgiden mahrum...
işkencenin biri bin para
itilmiş ailelerince sokağa
dayaktan morarmış bütün bedeni
izmaritler söndürmüş taptaze teni
sevmemişler, Ali'yi, Ayşe'yi, Ahmet'i
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
şiddetin adı farklı bazen
katil evlat, katil torun...
kızı anneye kıydı, oğul babaya
torunsa para için tonton nineye
çıldırmış insanlar...
vahşetin şekli farklı olsa da
sonu hep aynı....
nedir bu yaşananlar,
bilen var mı? ! ....
Bilselerde , gönül gözü kapalı ise nasıl görür..
Kutlarım.
Yüreginize saglık Hüsamettin Sungur
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta