sömürgeci ve mandacı bir hayatla hesaplaşırken,
zulmün, her köşebaşını işgal ettiğini,
çıplak gözlerle görüyordum...
uğruna dövüştüklerim gülümsüyordu;
sokakların başında
yeşermiş ağaçların arasında bir güneş vardı,
karanlık ve umutsuz gecelerde, yıldızlar...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




ışıkları kim söndürecekse söndürsün,
sehpayı kim çekecekse çeksin
hiçbir fiili hareket acıtmaz icimi
zamansız gidişin kadar
ve hangi acı, hangi işkence olursa olsun
ve hangi yara,
hangi yenilmişlik olursa olsun
hırpalamaz yüreğimi
senin yokluğun kadar...
nedensizce...
YÜREGİN DERT GÖRMESİN TEBRİKLER
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta