Nedense insanlar kendine bakmaz,
Elinde çakmağı, ateşi yakmaz,
O kısır döngüden dışarı çıkmaz,
Görmez gözünde ki saban okunu,
Görür başkasında saman çöpünü!
Şapkayı çıkarıp, önüne koymaz,
Hakkında söylenen sözleri duymaz,
Birçoğu nedense oluyor aymaz,
Sırtına vurmuştur hayat yükünü,
Ne hesabı bilir, ne de yekûnü!
Başkasının hesabını yapıyor,
Doğruyu bırakıp, yanlış sapıyor,
Hayata hep bu açıdan bakıyor,
Oyunda dışarı atar topunu,
Karıştırır samanını sapını!
Dertli hayata böyle bir bakışla baktı,
Bütün yanlışları toplayıp yaktı,
Bitmeyince yanlış, hayattan bıktı,
Zamana bıraktı kendi hakını,
Karıştırma, kara ile akını!
ERDEMLİ-18 Haziran 2015 Perşembe
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 18.6.2015 19:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendimizi sorgulalamamız gerektiğini dile getirmeye çalıştım.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!