Nedense Şiiri - Nuri Özoğlu

Yüreğime ateş düştü gör deyi,
Hasret beni bırakmadı nedense.
Şöyle bir arayıp, hatrın sor deyi,
Kasvet beni bırakmadı nedense.

Her nereye baksam, dost arar gözüm,
Babam ocağına bağlandı özüm,
Bir lahza otursam kırıpta dizim,
Gurbet beni bırakmadı nedense.

Ay geçti, elbette yıllar geçecek,
Herkes bu dünyadan göçüp gidecek,
Ne zaman dediysem, ömrüm bitecek,
Hürmet beni bırakmadı nedense.

Herkes ne zengindir, ne de fukara,
Sen bunu hikmet bil, nasibin ara,
Ne zaman düştüysem fuzuli dara,
Millet beni bırakmadı nedense.

Özoğlu, borçluyum her iki yerde,
Çok şükür düşmedim onulmaz derde,
Muhtaç etmedi mi densiz namerde,
Cömert beni bırakmadı nedense.