Nedenmiş Anladım Şiiri - Yavuz Arslan 2

İyi gidiyordu her şey aslında
Ama bana hep tersi olurdu hayatta
Atasözü bile olsa
Bana her şerde bir hayır değil idi
Her hayırda bir şer var idi

O şer'li gün geldi çattı
Ayaklarım ağrıdı sızladı
O nazlandı efkârlandı
Bense dermansız dertli kaldım

Bir anda geliverdi eve
Dedi ki benden bu kadar
Bu kadar kolay olmamalı
Benimki bir hayır işiydi
Ama benimdi ya şer idi şer
Bizimkisi bir aşk hikayesiydi

İşte o an aldım ki meğer
Ne benmişim dert ne kolay veda
Ne de bir türlü bana gülmeyen bahtım
Asıl mesele bana bu kadar imiş

Nedenmiş anladım sanırım
Hayata hep bir sıfır geriden başlarım
Çünkü hayat hep itmiş beni
Nedenmiş anladım sanırım

Anladım hayatın gerçeklerini
Adaletini, layık olma biçimini
Dedim ya böyle olmasaydı
İşte o ben, bu hayatın beni değildi

Farkına vardığın an
Anlarsın işte o zaman
Bana güldü bahtım sonunda
İşte o zaman ta ölüme yakınken
Nedenmiş Anladım
Ama en sonunda