Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
kendim için içsel olan,dışımdaki yalnızlıktır.
yürüyor, konuşuyor ve seviyorum,
düşüncelerim ve hedefim
çizdiğim gerçeklik şeklinde
maddeleşiyor!
düşündüğüm şey
ya da kişi
ya da
n e d e n i y o k….
nedensiz olmalı bazı şeyler ki , yaşam olumlanabilsin zaman zaman..
Çağdaş bir şiir, mükemmel bir yapılandırılış,içle dış ahenk içinde. Kutluyorum.Sevgilerimle.
İnsan olmamızın verdiği duygular. İnsan nedensizde üzülür, sevinir, ağlar, sever, sevilir,illa bir neden mi aranmalı insan olmak için.
Selam ve sevgilerimle.
Recep Uslu
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta