Yıktılar dünyanın dağı taşını
Her parçayı dik gördüler nedendir
Kestiler ormanın kuru yaşını
Beş ağacı sık gördüler nedendir
Karıştırıp mevsimleri ayları
Yok ettiler o güzelim köyleri
Zehirleyip ırmakları çayları
Kirliliği pak gördüler nedendir
Şaşırdık birlikte gidecek yönü
Bilmem neye varır bu işin sonu
Neden düşman diye hep seni beni
Ayırarak tek gördüler nedendir
Damlalar birikip dönüşse göle
Hasret kalmaz idim bir gonca güle
Değiştirmek için getirdim dile
Susturmayı hak gördüler nedendir
Yerde gökte her bir zehri yürütüp
Yeşil yaprakları tek tek çürütüp
Son kalan pınarı kökten kurutup
Bir Deniz’e çok gördüler nedendir
Kayıt Tarihi : 8.7.2001 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!