Alnımda denizden kalma bir yara, avuçlarımda şimal yıldızı,yön vermiyor artık pusulam.
Ardımda bıraktığım tek şey, tek yön.
Zaten, ardımda bıraktıklarıma bakacak olursam ufkum açık sayılır.
Şehir, med-cezire yakalanmış bir dalga gibi yükselip alçalıyor önümde.
Işıklar, yakamoz gibi parlamakta sığlarda
Sokak lambaları, imdat veren bir deniz feneri gibi döndürüyor başımı
Cılız rüzgarlar, kükürt getirip iyot sökerken denizden
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Dostum çok güzel dizeler konu mükemmel affınıza sığınarak dizeleri daha okunur hale getirmeniz şiirinize daha iyi renk ve desen verecek....Sizi yürekten kutluyoruım....Saygılarımla....atıl kesmen
resim gibi
güzeldi
tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta