Neden Hüzün Sarar Şiiri - Menderes Dağla ...

Bu yalancı dünyada , madem ki sürmez
Hiç bir esrarengiz acı, sonsuza dek
Her şeye muktedir Tanrım, neden gülmez
Severken ayrılan aşık, ölene dek

Anılar canlanınca, gözlerimizde
Neden hüzün sarar, sevenin gözünü
Neden derman kalmaz, bu dizlerimizde
Hatırlayınca yarın, güzel yüzünü

Söküp atmak istedikçe, içimizden
Yar sevgisi neden, hasrete dönüşür
Biz silmek istedikçe, bu beynimizden
Yar yüzü neden, karşımızda gülüşür

Arkasına bile, son bir kez bakmadan
Alıp dertsiz başını, giden giderde,
Terk edilenin, talihsiz yüreğinde
Neden geçmeyen, garip bir sizi kalır

Yoksa şu gök kubbeyi, yaratan Tanrım
Bu dünyada sevmek, sevilmek günahta
Şu dünyanın çarkını, döndüren felek
Ölesiye sevenden, intikam mı alır