Neden Gittin ki... Şiiri - Şener İşleyen

Bak hala kanatlanamadım peşinden
Özgür kuşların dünyasına katılamadım
Dayanamadım; çölleşen kuraklaşan dudaklarıma esen rüzgara
Kapıldım dağların sevdasına
Bin bir aha efgâna düştüm
Sensiz koskoca dünyanın altına kendimi koydum
Desteğe gerek yok
Ben yüreğimi koydum sensiz
Sensizliğin verdiği ağırlığın altına

Mevsimler bile geçmeyi unuttular
Takvimimde yine aynı gün; hüzün,
Gittiğin an gibi
Aylardan yine aynı ay; hazan,
Seni gönderdiğimde esen yel gibi
Dün gece; sürekli olduğu gibi sen vardın aklımda
Gülüşün vardı, bana küsüşün,
Hıçkırarak ağlayışın ve dostluğun vardı sıcacık
Paylaşılmazlığın vardı, şarkıların, türkülerin ve gözlerin vardı yosun yeşili
Ettiğimiz bağlılık yeminleri,
Birbirimize verdiğimiz sözlerimiz
Ve senin kaypaklığın, beni bırakışın
Yeminine uymayışın.

Sen öyle kalmalıydın ya
Gitmemeliydin ya...
Eskiden olduğu gibi kapıyı çaldığımda
Kim o demeliydin, hoş geldin demeliydin ya...
Keşke demeseydin, keşke biz hiç tanışmasaydık da
Keşke, keşke sen hiç gitmeseydin ya
Bırakmasaydın beni umarsızca, kalsaydın ya...

Şimdi söylediğimiz nihavent şarkıları
Seninle birlikte söylüyorum, sensiz
Diktiğimiz dağdaki fidanlara su vermiyorum
Parkta kuşlara yem atmıyorum
Güvercinler konmuyor oturduğum banklara
Gece yıldızlar kaymıyor eskisi gibi
Dilek tutmuyorum gelecek için, ikimiz için
Papatyaya sormuyorum beni sevip sevmediğini
Artık seni kıskanmıyorum bile
Kısacası;
Yokluğun çok şey, varlığın ise yetmiyor bana
Kifayeti yok kelimelerin seni anlatmaya
Sensizliği kabullenmeyi,
Yalnız kalmayı akıllar almıyor ki
Cengi var beynimde düşüncelerin yine
Bir kurşun saplandı yüreğime
Soğuk bir mermi tarumar etti ümitlerimi
Dağıttı benliğimi, unuttum kendimi
Sen yoktun yanımda,
Yarama kül basacak,
Alnımda biriken teri silecek
Ellerimi sıkı sıkıya tutup bana destek olacaktın
Belindeki peştemali yarama saracak
Sol göğsüme, kalbimin üzerine
İşte tam şuraya ellerini bastıracak
Sus konuşma beraberiz
Ben yanındayım diyecektin
Tarumar olan ümitlerimi, benliğimi
Kendimi, kendini ve seni
Bana tekrar verecektin ya!
Haydi dur sözünde
Gelde kül bas yarama
Hiç konuşma yeter ki yanımda dur
Hatta terimi silme, ellerimi tutma
Gözlerime bakma sus, suskunluğun yeter
Varlığın ilaç olsun
Haydi deva ol derdime
Bu kez randevumuza bir defa olsun
Habersiz gel, sürprizin olsun bana gelişin
Neredesin, boş bir vaveyla benimkisi değil mi?
Sen bir daha dönmemek için gitmiştin
Veda etme zahmetine bile girmeden
Bir elveda bile demeden, diyemeden
Ardındakini, canını, yüreğini bir parçanı
Yani beni, yüreğini hiç düşünmeden...
Bıraktın beni, neden gittin ki?

Bütün bunları,
Senden gelen her şeyi, her şeyini
Götürdüklerini benden kopardıklarını
Ve seni koynuma alarak daldım...
Vurgun yedim düşümde
Seninle uyanmak için yattığım sabaha
Kendimi bile bulamadan uyandım
Taşır zannettiğim köhne yorgun yüreğim
Kan ağlamış dün gece
Sabah yatağımda
Kızıl kan bularak uyandım.
Sordum sana, duvarlara, kuşlara
Sordum kendime, herkese, her şeye
Defalarca hep bunu sordum
Neden gittin ki? ...

Şener İŞLEYEN
KONYA
30.03.1997