Aslında çok değil bu sorular,
Neden ben değil?
Sorularım belki az ama cevapları çok zor.
Yanağımda kalan iz ne olabilir ki?
Hayır hayır sorularımda çok aslında,
Neden herkesin hayatına bir çok kişi girip çıkar ve sadece bir tanesi kalıcı iz bırakır?
Ben ne söylediğimin gayet farkındayım evet evet
Tekrar tekrar vurgulamam da bundan işte…
Bana hem adımla hem soyadımla hitap etmen hoşuma gidiyor
Bunu da bildiğin için yapıyorsun zaten
Bende seni çok iyi biliyorum ya hani,
Ama biz ayrıyız bunu da biliyorum ona göre davranmaya çalışıyorum, ama ikimizde biliyoruz ki yan yana geldiğimiz an her şey çok farklı olacak!
Yeniden öpeceksin beni bende seni,
Yeniden yatacaksın kucağıma saçlarını okşamam için,
Yeniden ben saçlarını okşarken bana öylece bakacaksın ve ben eğilip yeniden öpeceğim seni,
Yeniden kendimizi en ateşli sevişmelerimizde bulacağız,
Yeniden sarmaş dolaş uyuyacağız,
Ve yeniden uyanacağız.
Sonra bitecek hepsi!
Çünkü;
Sen ve ben asla birlikte olamayız…
Sadece deneriz başlarız ve hikaye gibi;
Giriş, gelişme ve sonuç’a ulaşırız
Sonuç ne mi?
Ayrılık tabiî ki.
Oysa sen benim gözyaşlarımı da gördün,
Hıçkırıklara boğularak konuşamamamı,
Kalkıp gitmeye çalıştığımda yere yığılmalarımı da…
99’da İstanbul bu kadar sarsılmamıştı.
Ama 2009’da ki bu sarsıntının yıkımları çok daha fazlaydı neyse ki yerkürede olmadı bu sarsıntı,
Sadece benim kalbimde oldu ve bitti…
Yıkıntıları temizledim fakat yerine yenileri koyamadım sen olmadığın için…
Hadi gel yıktıklarını toparla,
Ama sanma ki birkaç günde yerine geri gelsin her şey…
SAYGILARIMLA...
26/10/2010 02:35
Kayıt Tarihi : 31.1.2011 15:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!