Yıldızlar kaymasaydı, aşık olamazmıydık?
Mehtaba heybeli’den çıkmasaydık, zevke kanamazmıydık?
Sevgilimiz ızdırap vermeseydi, yinede karavicdanlı dermiydik?
Varlıklarımızın ve huzurumuzun ebediyen muhafaza edileceğini düşünmemiz,
Hayata ne kadar bağlı olduğumuzun tezahürü olabilir mi?
Yaşamak bu kadar güzelse; terk edip gidiş niye?
Küsmek bu kadar kolayken, barışmak neden zor geliyor?
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta