Biliyorum...
Ellerinin birbirine kavuşması hayra alamet değil,
Çaresizlikti... belkide biraz nedamet.
Yürüdüğün yolları katedenler için gerekirdi cesaret, ki sonunda olabilirdi esaret...
Bu bi taht kavgası değildi gerekmiyor veraset..
İnsan bu... kalplerin çoğunda necaset...
Burada ölüm kovalıyor yaşayanları,
Eşitlerdi ve adildi canlılara karşın..
Ölçüsüz yalanları yetmedi arşın,
Tek üzüntüm bir çay içemedik gün batımına karşı...
Kayıt Tarihi : 30.8.2025 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!