Necla Ünal Şiirleri - Şair Necla Ünal

Ilık bir ilkbahar sabahı
Gözlerimi açtığımda yeni güne,
Seni yanımda görmek,
İlk sana 'günaydın' demek,
Yoğun temposunda günlerin akşamı,
Senin kollarında dinlenmek,

Hayatım boyunca hep nefret ettim senden,
Hiç sevemedim bugüne kadar seni,
Ne kadar ihtiyacım olsa da sana
Başkaları gibi kulun kölen olmayacağım
Asla! İnan bana...
Her zaman araç oldun benim için, amaç değil

Gökyüzü ile denizin sonsuzlaştığı,
Kekik kokan dağların bulutlarla oynaştığı,
Dalgaların kumsalla kavga edip kucaklaştığı,
Uçsuz bucaksız bir sahildeyim bir başıma,
Sanki cennetteyim...

Uzaklarda bir yer düşlüyorum
Sessiz, sakin, huzur dolu
Ki her köşesinde o yerin,
Herkesin mutlu olduğu...
Sımsıcak, pırıl pırıl parlayan
Etrafına sevgi saçan bir güneş,

Dur deli gönlüm, dinle beni
Sevme artık hiç, seni sevmeyeni
Yanma ateşlerde korlar misali
Kendini düşün bundan sonra
Yalnız kendini...
Bak ne acılar çektin, yetmedi mi?

Sonunda dediğini yaptın!
Hiç tatile çıkamamıştın ya yıllardır,
Ansızın çekip gittin işte
Hiç dönmemecesine hem de
Ardında bunca gözü yaşlı bıraktın!
Böyle mi olmalıydı arkadaşım?

Allahım çok mu gördün bana?
Neden aldın O' nu bizden?
Neden, neden bu kadar erken?
Ellerimiz boş, bir anda öksüz öylece kalakaldık...
Leylaklar bile açmaz oldu bahçemizde,
En sevdiği çiçekti, O' nun gibi mis kokulu

Doludizgin paylaşmak hayatı,
Düşünmeden tartmadan,
Yalın, çıplak, özgürce
Umursamadan,
Geçmişi, geleceği
Etrafta olan biteni...

Bir bilsen nasıl özledim seni,
Sesini, kokunu, sohbetini, herşeyini!
Gün geçtikçe daha da koyuyor bana yokluğun.
Ya sen geri gel, ya da beni çağır artık yanına
İnan hiç düşünmeden koşarım, atılırım kollarına
Canım Annem benim...

Gökyüzü kızıla boyadı kendini,
Saat 20.05, günlerden çarşamba
Terasta oturdum bir başıma,
Tavşan kanı çayım
Sigaramla yanımda...
Kimbilir kaçıncıyı tüttürüyorum hafiften?