Necla İlhan Şiirleri - Şair Necla İlhan

Öyle soğuk
Yüreğim üşüyor.
Sokaklarda, köprü altlarında yatan
Kimsesizleri düşünüyorum.
Sadece, düşündüğüm için utanıyorum.
Sıcak bir yuvayı,

Seni düşünüyorum
Gözlerim kapalı.
Biz, iki ayrı ruh,bir yürek
Çölün ortasında vaha gibi
Aşkımız yeniden yeşerecek.
Seni düşünüyorum,

Hayatımın anlamı,
Yaşama sevincim,
Mutsuz olduğumda, mutluluğum
Aydınlık geleceğimin mimarı
Sevgisi okyanuslar kadar engin,
Canımın parçası

Bir Adam
Anadolu’dan ezgiler taşıyan
Kahvehane köşesinde bir adam,
Nargile içiyor.
Kah düşünceli, kah neşeli
Beyninin kuytu köşelerinde

Aşkım,
Seni düşünüyorum, yanımda olmanı istiyorum.
Ama olsun,
Hayalimde yakınsın.
Elini tutmak istiyorum, mümkün değil
Ama üzülmüyorum

Herkesin mutlu,
Umudun bol,
En güzel dostlukların yaşandığı,
Yalnız olmayacağım
dünyada yaşamak istiyorum.
Sevginin cömertce kullanıldığı,

Ben seni, sen olduğun için sevdim.
Seninle varım, özelsin dedim.
İnanmadın.
Sevgim, erişilmez dağ tepeleri kadar yüce dedim.
İnanmadın.
Sevgim alev kadar sıcak dedim.

Heryer bembeyaz.
Ne kadar saf, ne kadar temiz.
Keşke;
Duygular, kar tanesi kadar, ince ve zarif
Sevgiler, kar beyazı kadar, saf ve temiz olabilse...

Bugün yine efkarlıyım
Yüreğim keder dolu,
Hüzünler arkadaşım oldu.
Geleceği, yarını göremiyorum,
sis bulutu ardında hepsi.
Ne olurdu herşey

Yıllarım boşa geçmiş
Seni tanımadan önce
Tanrı seni bana seçmiş
Güzelliğini görünce.
Korkmuyorum artık, dağlar engel değil
Gökyüzü erişilmez